Bicep „Isles” – dziś premiera jednego z najbardziej oczekiwanych tanecznych albumów tego roku

„Isles” to drugi album pochodzącego z Belfastu, związanego z Londynem duetu. Matt McBriar i Andy Ferguson, zadebiutowali w 2018 roku znakomitym krążkiem zatytułowanym po prostu „Bicep”. O swym nowym dziele mówią: „to migawka w czasie” – kompozycje z albumu powstawały nie tylko z myślą o albumie, ale też o wykonaniach koncertowych. „Płyta to wersja home listening, a na żywo całość zabrzmi znacznie, znacznie ciężej” – zdradza Matt.

Znaczący jest także tytuł nowego wydawnictwa. „Mamy silne mieszane emocje, związane z dorastaniem na wyspie” mówią muzycy. „To uczucie typu „chcesz uciekać i chcesz wracać”. Dla mieszkańców Belfastu rozmowa o społecznościach i tożsamościach nie jest prosta. . „To zawsze był dla nas trudny”, mówi Matt. „Nie jesteśmy religijni, ale mamy różny religijny background. (…) zawsze uważaliśmy, że jedną z rzeczy, które uwielbiamy w muzyce tanecznej, to możliwość uwolnienia się od mówienia o tych rzeczach”.

Ukształtowały ich nocne imprezy w kultowym klubie „Shine” w Belfaście: „Wchodziłeś tam i na parkiecie bawili się ludzie z obu stron barykady, tańczyli, przytulali się. A tydzień później walczyli na ulicy” – wspomina Matt. do dziś tamte dni wpływają na ich pracę. Na najbardziej surowych kawałkach „Isles” nadal czuć rave’owego ducha. „To było jak uderzenie młotkiem w głowę: albo intensywne, konkretne Italo podbite electro, albo agresywne techno”.

Od kilkunastu lat twórcy Bicep mieszkają jednak w Londynie – kulturowym tyglu, dzięki któremu poszerzyli swoje muzyczne horyzonty. Hinduski wokal dobiegający z odległego dachu, bułgarski chór słyszany przelotem z przejeżdżającego samochodu, czy też tureckie hity, sprawdzane na Shazam w kolejce po kebaba – te dźwięki nie pozostałī bez wpływu na kształt „Isles”. Jeden z singli „Apricots” to przykład tego uważnego nasłuchu. Samplując głosy tradycyjnych malawijskich pieśniarzy nagrane przez etnomuzykologa Hugh Tracey’a w 1958 roku i wydane za pośrednictwem wytwórni Beating Heart oraz występ bułgarskiego państwowego chóru The Bulgarian State Radio & Television, i zestawiając te próbki z ciepłymi syntezatorowymi brzmieniami i beatami, Bicep przypominają ducha rave’u z lat 90., przywołują coś utraconego i wytęsknionego.

Światową rozpoznawalność Bicep zyskali na długo przed wydaniem swojego autorskiego materiału – za sprawą bloga „FeelMyBicep”, który prowadzili od 2008 roku i serii klubowych imprez i DJ-skich setów pod tą samą marką. Ich pierwszy krążek dla Ninja Tune dotarł do TOP 20 brytyjskiej listy przebojów i przez magazyn Mixmag został wybrany „Albumem Roku”. Za okładkę albumu odpowiada Studio Degrau, twórcy artworku do pierwszego albumu duetu.